Fetalna ehokardiografija je ultrazvučni pregled na kome se ciljano gleda bebino srce. Ovaj pregled je izuzetno važan, s obzirom da su anomalije srca i velikih krvnih sudova su najčešće kongenitalne anomalije ploda. Strukturne srčane anomalije su među onima čija dijagnoza najčešće izostane tokom prenatalnog ultrazvučnog pregleda. U poliklinikama, gde se obavlja fetalna ehokardiografija, objašnjavaju kakav je ovo pregled i koje trudnice bi trebalo da ga obave.
Fetalna kardiografija se radi kada u porodici neko ima srčanu manu, kada je trudnica uzimala neke lekove koji povećavaju rizik od srčane mane, kada postoji oboljenje trudnice koje može da dovede do oboljenja srca, kada je nuhalni nabor u prvom trimestru povećan ili kada postoji neki drugi poremećaj na bebi, koji može biti povezan sa poremećajem na srcu. Fetalna ehokardiografija može da ukaže na postojanje velikih srčanih mana, ali nam ne otkriva male srčane anomalije. Obično se radi u drugom trimestru trudnoće, od 20 gestacijske nedelje.
Tokom ovog pregleda, gleda se položaj i veličina srca unutar grudnog koša, četvorošupljinski presek srca, građa pretkomora, komora i velikih krvnih sudova srca, pregrade unutar srca i zalisci. Posmatra se početak aorte iz centralnog dela leve komore i plućno stablo koje polazi iz desne komore. Radi se procena veličine aorte i plućnog stabla i njihov odnos u vaskularnoj peteljci. Isto tako, radi se procena veličine duktalnog luka i transverzalnog aortnog luka. Radi tačnijeg sagledavanja anatomije bebinog srca, obavlja se i kolor Doppler srčanih šupljina, položaja aorte i plućnih vena. Sledi Doppler izlaznih traktova komora, duktusa i aortnog luka.
